To do or not to do: Goede voornemens

Ik doe een beetje van allebei... Ik ben namelijk vrij slecht in goede voornemens. Ik verzin er elk jaar wel een paar, waar ik me vervolgens na een week al niet meer aan houd. Zo hebben de volgende voornemens de revue al eens gepasseerd: sporten, stoppen met roken, meer nadenken voor ik iets zeg, mijn kamer netter houden en sowieso minder laten slingeren.

Dit jaar wil ik eigenlijk maar een goed voornemen volhouden en dat is hardlopen. Ik heb het nog niet zo lang geleden echt ontdekt, maar het is loodzwaar en tegelijkertijd heel fijn. Vandaag even niet. Ik ben niet echt dol op knalvuurwerk, om het maar subtiel te houden. Overmorgen gaan mijn schoenen weer aan. Een rondje om het jaar mee te beginnen. Heel misschien, afhankelijk van hoe ik mij voel als ik voor het eerst wakker word in 2013, ga ik morgen wel een rondje rennen.

Mijn goede voornemens zwakken dus behoorlijk af. Ik heb wel goede doelen gesteld. Ik wil in maart (ja, in maart al...) de CPC in Den Haag rennen. De afstand laat ik nog eventjes in het midden. 5 of 10 K, maar het doel is gesteld. Mijn eerste wedstrijd moet haast wel in Den Haag zijn. Mijn moeder weet ervan, dus ik moet wel meedoen. Om dit gemakkelijk(er) te halen, zal ik minder moeten roken. Hier ga ik mee beginnen op 2 januari. 1 januari is gewoon heel naïef; het jaar begint namelijk ook op 1 januari, wat een feestje met vriendjes en vriendinnetjes betekent. Hierbij zal ik, vrees ik, toch ook wel weer wat roken. Vandaar mijn wijze voornemen om niet te stoppen met roken, maar gewoon om minder te roken.

Ik weet wel dat 'minder' een moeilijke is, maar ik voel wel aan wat minder is en wat ik aan kan. Nu ga ik lekker een playlist maken waarmee ik kan hardlopen. Hiervoor ga ik even zoeken bij Annemerel.com en GirlsLove2Run.com; mijn favoriete sites voor hardlopers. :)

Hele fijne jaarwisseling en veel plezier vannacht!

Liefs, xx

Het rondje van gisteren.

Dat was duidelijke een goed idee. Het was maar 3,5 kilometer, maar het begin is er! Aangezien mijn benen niet verschrikkelijk vermoeid aanvoelen, ga ik vanavond weer. Ik heb een wedstrijd met mezelf en mijn schoonmoeder. We gaan namelijk kijken wie de meeste kilometers maakt, maar het moeten er op z'n minst 35 zijn.

Nu klinkt 35 als niet zo veel, aangezien sommige renners die ik volg, dat op 1 dag lopen met een marathon, voor mezelf is het een mooi doel. Ik heb nog tot 11 januari en Runkeeper houdt het nauwkeurig bij voor me.

Nu ga ik niet alleen 35 km lopen om van m'n schoonmoeder te winnen hoor. Ik loop het meeste voor mezelf, maar dit is een mooie stok achter de deur.

Als ik de 35 km haal de komende 30 dagen, mag ik daarna een zo'n gave Nike legging voor mezelf kopen; als beloning. Ook wil ik heel graag een keer meelopen met WE RUN AMS, waar ik door Fieke en Francien, van www.girlslove2run.com, achter ben gekomen.

Overigens put ik sowieso erg veel energie en motivatie uit deze 2 meiden. Het enthousiasme, en de hulde aan beginners van gisteren, hebben mijn schoenen weer aangekregen. "Gewoon gaan" werkt natuurlijk het allerbeste, daar hebben ze gelijk in. Ze snappen dat de eerste keren het minst leuk zijn, maar ze hebben ook beloofd dat het beter wordt, dus we geven het een kans.

Vanavond gaan mijn Nike Free's weer aan, voor minstens 3,5 km en ga ik hard op weg naar het hardlopen echt leuk vinden.

Liefs!

Ik heb al veel te lang niet...

Nu ik hier op dinsdagmiddag in m'n bed zit -ja, nu nog steeds-, realiseer ik me dat ik al een aantal dingen te lang niet gedaan heb.

Zo om maar goed met de eerste in huis te vallen: hardlopen. Diep van binnen voel ik me heel goed na een rondje hardlopen, maar ik heb er geen tijd en energie voor. Om hier wat aan te doen, ga ik straks hardlopen. De hond mag uiteraard mee, die wil vast wel!

M'n blog verdient ook een behoorlijke reeks excuses. Dus hierbij: sorry blog, het spijt me. Het spijt me dat ik te weinig tijd voor je heb. Ik beloof weer vaker te gaan schrijven over mijn simpele leventje.

Ook mijn kamer is hard aan een schoonmaak toe. Het is hier een grote kledingkast; een compleet drama, als ik mijn vriend mag geloven. Ik weet te vinden wat ik zoek, maar hij heeft gelijk als hij zegt dat je aan de andere kant van m'n kamer de vloer niet ziet.

Mijn hond verdient ook een goede wandeling. Tegenwoordig raffel ik z'n rondjes nogal af, dus om dat goed te maken, ga ik zo samen met hem hardlopen. Ik weet hoe fijn hij dat altijd vindt; lekker lang buiten en rennen.

Nog veel langer ben ik niet naar Groningen geweest voor drankjes en dansjes met mijn vriendinnetje. Niet alleen de drankjes en dansjes mis ik. Ook de warme chocomelk met slagroom, die naar net wat beter leek te smaken, samen met de smakeloze pasta. Het trappetje in het Noorderplantsoen, de AH, waar we altijd hetzelfde leken te halen, zelfs de vertragingen. De weg naar Almere leek altijd net wat minder erg naar een paar fijne dagen daar. De rit naar Groningen duurt vanaf deze week een uur korter dan voorheen, dus redenen in overvloed om weer eens een bezoekje te brengen aan Groningen. Zelfs met een halfuur vertraging ben ik nog eerder thuis dan voorheen.

Ook een echte dag vrij heb ik te lang niet gehad. Om precies die reden zit ik nu nog in bed. Ik heb uitgeslapen op een dinsdag. Ik ga straks hardlopen en daarna warme chocomelk drinken bij een vriendinnetje. Aangezien zij op de route van mijn rondje woont, hou ik daar misschien wel even mijn pauze.

Nu ik het in deze paar worden al 3 keer over hardlopen gehad heb, kan ik eigenlijk niet meer wachten, dus ga ik nu mijn hardloopkleding en m'n relatief nieuwe Nike free's aandoen en een rondje lopen met m'n liefste hondje.

Liefs!